![](https://haberguncel.com.tr/wp-content/uploads/2025/02/1200x675_cmsv2_97511608-aaff-555e-9915-e22574765939-9030418.jpg)
İnsanların sadece yüzde 12’si Şeriat Kurallarının gelişini “şiddetli” bir şekilde destekliyor.
Amerika Birleşik Devletleri Pew Araştırma Merkezi merkezli araştırma organizasyonu 28 Ocak Salı günü “Dini Milliyetçilik seviyelerinin tüm dünyadaki karşılaştırmasını” yayınladı.
İlişkide, dini milliyetçilik kavramının tanımı, “tarihsel olarak baskın dinin ulusal kimliğin bir kısmına dahil edildiğini ve politikaları etkileyen” beyanları ile yapılır.
Çalışmanın bir parçası olarak, 2024 yılının Ocak aylarında 30’dan fazla ülkeden yaklaşık 55.000 kişi tartışıldı ve görüşleri sağlandı.
Dini milliyetçiler
Aşağıdaki kriterlerin Türkiye’den bir kişinin “dini milliyetçisi” olarak kabul edildiği vurgulanmıştır: -referansa atıfta bulunan Kerim’in “çatışması” vakaları.
Pew Araştırma Merkezi tarafından belirlenen bu senaryoda, Türkiye’de “dini milliyetçi” tanımına bağlı olanların oranı sadece %11 idi.
Müslümanların çoğuna sahip ülkelerden biri olan Endonezya, Bangladeş ve Malezya’da katılımcıların “dini milliyetçilik” oranı sırasıyla yüzde 46, yüzde 45 ve yüzde 38 idi.
Dünya Bankası tarafından yayınlanan ülkelerin gayri safi yurtiçi hasılasına (GSYİH) dayanarak, gelişmiş ülkelerdeki “dini milliyetçilik” oranı gelişmekte olan ülkelerdeki ilişki açısından görülebilir.
Örneğin, bu oran Hollanda, Fransa ve Almanya’da % 1 idi. Amerika Birleşik Devletleri’nde, Amerikan kıtasındaki diğer ülkelere % 6 eşdeğerdi.
Gelişmekte olan ülkelerde yaşayan insanlar, genel olarak “din, toplumun faydaları, hoşgörü teşvik ediyor, batıl inançları sürdürüyor”.
Bir kez daha, neredeyse tüm Müslüman ülkelerde, büyük çoğunluk bir ülkenin birlikte demokratik bir yapıya sahip olabileceğine inanıyor. Bangladeş’te bu oran yüzde 86, Tunus’ta yüzde 82, Malezya’da % 80, Endonezya’da yüzde 70, Türkiye’de yüzde 67.
Dini lider
Çalışma sırasında, katılımcılardan ülkeyi yöneten liderin dini inancının önemini istedi. İlişkinin diğer niteliklerinde olduğu gibi, gelişmekte olan ülkeler liderin dininin gelişmiş ülkelere kıyasla önemli olduğunu söyleme eğilimindeydi.
Bangladeş’te aynı dinin üyesi olmanın öneminin altını çizenlerin oranı yüzde 75 idi. Bu oran Endonezya’da yüzde 73, Malezya’da yüzde 66, Hindistan’da yüzde 61, Filipinler’de yüzde 59 ve Kenya’da yüzde 55 idi. En düşük oranlar yüzde 4 ile İsveç ve Japonya’da idi.
Türkiye’de, bu oranın aynı “önemsiz dine” sahip olmanın lideri olarak çoğunluğun yüzde 49 ve yüzde 51’i olduğunu söyledi.
“Aynı dine ait veya aynı dine ait dini liderler” kategorisinde, bu oran diğer tüm ülkelerde azalmıştır, ancak Türkiye’de % 23’e düşmüştür. Büyük çoğunluk “dini lider” in yüzde 77’si istemediklerini söyledi.
Din topluma katkıda bulunur mu?
Pew Araştırma Merkezi arayışında 36 ülkeden önemli bir çoğunluk (yüzde 77), ancak farklı dini değerler, sosyolojiler, ekonomik durumlar, ancak dinin toplumdan yararlanacağı görüşüne sahip olmalarına rağmen.
Endonezya’da % 100, Tunus’ta yüzde 98, Bangladeş’te yüzde 94, Tayland’da yüzde 94, Türkiye’de yüzde 84, Malezya’da yüzde 92, Kenya’da yüzde 91, Macaristan’da yüzde 73, Macaristan’da yüzde 92, yüzde 73’ü olan bu oran Güney Kore ve Amerika Birleşik Devletleri’nde yüzde 72, İsrail’de yüzde 67’si İtalya’da yüzde 65.
Sıyırma
Son bölümde, Müslüman ülkelerdeki katılımcılara “Şeriat” kuralları tarafından yönetilmek isteyip istemedikleri soruldu.
Şeriat, Kuran ve İslam Hz Peygamberimiz, Muhammed’in sözleri veya eylemleri temelinde oluşturulan dini bir hukuk sistemini ifade eder. Müslümanların dönemine ve coğrafyasına göre ilahi mesajı yorumlayarak ilerleyen yasal sisteme verilen isim olarak kabul edilir.
Uygulanması gerektiği her zaman muhafazakar ve liberal Müslümanlar arasında bir tartışma meselesi olmuştur ve hala tartışılmaktadır.
Araştırmaya katılan insanların yüzde 65’i Şeriat Kuralına aykırı, % 32’si orta veya “şiddet” destekleyen insanlardan oluşuyordu. Yüzde 3 cevap vermedi.
Şeriat kuralları tarafından yönetilmek isteyen dilin yüzde 20’si “ılımlı” iken, yüzde 12’si “şiddet” destekleyenler arasındaydı.
Şeriat’ın “şiddet içeren” destekçileri Malezya’da % 72, Bangladeş’te yüzde 69, Endonezya’da % 52 ve Nijerya’da yüzde 51 idi.